Yetişkin skolyoz, matür hastalarda Cobb açısının koronal planda 10 dereceden çok olması ile karakterize omurga deformitesini tanımlar. Yetişkin skolyozları 3 ana kümeye ayırabiliriz. Primer dejeneratif skolyoz yahut denovo skolyoz, faset ve disk yapılarının dejenerasyonu kararı 50 yaşından daha sonra ortaya çıkan ve çoğunlukla bel ağrıları ve spinal stenoz bulgularının eşlik ettiği formudur. Adolesan periyotta görülen ve torakal ve / yahut lomber omurganın eğrilikleri çoğunlukla yetişkin devirde de ilerlemeye devam edip sekonder dejenerasyon ve istikrar bozukluğu ile sonuçlanabilir. Bu 2 formu her vakit ayırt edebilmek mümkün olmayabilir. Sekonder dejeneratif skolyoz ise çoğunlukla metabolik kemik hastalıklarına eşlik eden vertebra kırıkları ya da bacak eşitsizliği, kalça patolojileri yahut lumbosakral geçiş anomalileri üzere patolojilere bağlı olarak gelişebilir.
Yetişkin skolyoz hastaları çoğunlukla bel ağrıları, bacak ağrıları ya da kladikasyo yakınmaları ile başvururken nadiren kozmetik sebepler müracaat niçinii olabilir. Tanısal değerlendirmede statik ve dinamik değerlendirmeler ile birlikte faset ve kök blokları üzere invaziv sistemler, MRG / myelo MRG ve EMG üzere öbür görüntüleme biçimleri değerli rol oynar.
Tedavi, hastanın şikâyetlerine nazaran şekillendirilir. Cerrahi tedaviler dekompresyon, düzeltme ve stabilizasyon teşebbüsleri ya da bunların kombinasyonları formunda olabilir. Cerrahi teşebbüsler çok kompleks olup sürecin yönetilmesinde hastanın yaşı, komorbiditeleri, füzyonun uzunluğu, komşu segmentlerin durumu, lumbosakral bileşke, osteoporoz, daha evvel geçirilmiş cerrahi teşebbüsler ve uzun müddettir devam eden bel ağrısı ve kas imbalansı belirleyici olmaktadır. Dekompresive cerrahi, nörojenik kladikasyo şikâyetlerini ortadan kaldırmada yeterli bir seçenektir. Eğriliğin ilerlemesini durdurmak için füzyon cerrahisine başvurulmaktadır. Sagittal istikrar bozukluğu ve rotasyonel deformiteleri gidermek için füzyon ile birlikte enstrümantasyon tercih edilebilir. Dejeneratif lomber skolyozlu hastaların cerrahisinde dekomresyon ile birlikte çoğunlukla füzyon cerrahisi de ek edilmelidir.
Adolesan deformitelerde eğriliğin büyüklüğü cerrahi endikasyonlarda kıymetli rol oynamasına karşın yetişkinlerde ağrı ve işlev bozukluğu, omurganın dejenerasyon ve istikrar bozukluğu ile korelasyon göstermektedir. Omurga patolojisinin sonlu olduğu olgularda eğrilikte selektif füzyon uygulanabilirken yaygın segment hastalığında tüm eğrilik füzyona dahil edilmelidir. Sagittal ve /veya koronal planda istikrarı bozulmuş olgularda ise her 3 kolonu içeren osteotomi ameliyatları güzel bir seçenek oluşturur.
Cerrahi tedavide komplikasyon oranları çok yüksek bulunmasına karşın hastaların ameliyat öncesi güzel değerlendirildiği ve uygun cerrahilerin yapıldığı durumlarda sonuçlar çok yeterlidir. Son senelerda minimal invaziv prosedürler uygun birer seçenek olarak sunulmaktadır.
Yetişkin skolyoz hastaları çoğunlukla bel ağrıları, bacak ağrıları ya da kladikasyo yakınmaları ile başvururken nadiren kozmetik sebepler müracaat niçinii olabilir. Tanısal değerlendirmede statik ve dinamik değerlendirmeler ile birlikte faset ve kök blokları üzere invaziv sistemler, MRG / myelo MRG ve EMG üzere öbür görüntüleme biçimleri değerli rol oynar.
Tedavi, hastanın şikâyetlerine nazaran şekillendirilir. Cerrahi tedaviler dekompresyon, düzeltme ve stabilizasyon teşebbüsleri ya da bunların kombinasyonları formunda olabilir. Cerrahi teşebbüsler çok kompleks olup sürecin yönetilmesinde hastanın yaşı, komorbiditeleri, füzyonun uzunluğu, komşu segmentlerin durumu, lumbosakral bileşke, osteoporoz, daha evvel geçirilmiş cerrahi teşebbüsler ve uzun müddettir devam eden bel ağrısı ve kas imbalansı belirleyici olmaktadır. Dekompresive cerrahi, nörojenik kladikasyo şikâyetlerini ortadan kaldırmada yeterli bir seçenektir. Eğriliğin ilerlemesini durdurmak için füzyon cerrahisine başvurulmaktadır. Sagittal istikrar bozukluğu ve rotasyonel deformiteleri gidermek için füzyon ile birlikte enstrümantasyon tercih edilebilir. Dejeneratif lomber skolyozlu hastaların cerrahisinde dekomresyon ile birlikte çoğunlukla füzyon cerrahisi de ek edilmelidir.
Adolesan deformitelerde eğriliğin büyüklüğü cerrahi endikasyonlarda kıymetli rol oynamasına karşın yetişkinlerde ağrı ve işlev bozukluğu, omurganın dejenerasyon ve istikrar bozukluğu ile korelasyon göstermektedir. Omurga patolojisinin sonlu olduğu olgularda eğrilikte selektif füzyon uygulanabilirken yaygın segment hastalığında tüm eğrilik füzyona dahil edilmelidir. Sagittal ve /veya koronal planda istikrarı bozulmuş olgularda ise her 3 kolonu içeren osteotomi ameliyatları güzel bir seçenek oluşturur.
Cerrahi tedavide komplikasyon oranları çok yüksek bulunmasına karşın hastaların ameliyat öncesi güzel değerlendirildiği ve uygun cerrahilerin yapıldığı durumlarda sonuçlar çok yeterlidir. Son senelerda minimal invaziv prosedürler uygun birer seçenek olarak sunulmaktadır.