Daha derin bir gerçeğin arayışı içinde yüzeyleri araştıran kitabın sayfalarında, bedenin merkeziyle birlikte bakışın merkeziliği de açıkça ortaya çıkıyor. Bu kitaptaki boyalı kadınlar, gerçek kadınlar, vizyon halindeki kadınlar bize, değişebilen, hareketsiz kalmayan, gizemini kaybetmeden bakılan, sevilmeden önce kendini seven, kendini var edebilen bedenin mutlu olduğunu anlatıyor. bir tuvalin içindeki ışık ya da bir hikayenin içindeki ses.
Yazar – Roberta Scorranese bir gazetecidir ve şu adreste çalışmaktadır: Corriere della Sera, kültürel konularla ilgileniyor. Kendisi bilimsel direktör
Rcs Academy Business School’da Sanat ve Kültürel Miras alanında uzmanlaşın. Bompiani için “Beni doğduğun yere götür” (2019) anı kitabını yazdı.
“Günümüzde daha fazla kendini kabullenme var ama yine de bedeni yeterince dinleyemediğimizi düşünüyorum. Tedaviler ve diyetlerle süslenecek bir vitrin olarak görüyoruz ya da ihmal ediyoruz, bunun sonucunda ortaya çıkan tüm zihinsel bozukluklara neden oluyoruz. Scorranese CEO’su anoreksiya veya bulimia olarak ilan etti Arkadaş.
“Kadın bedeni sadece ataerkil erkek parametrelerine göre değerlendirilmiyor, aynı zamanda bizim açımızdan da her zaman güçlü bir ilgi odağı oluyor. Bununla ilgili çok fazla konuşma var ama bakım açısından: selülit nasıl yenilir, ekstra Kilo vermek, geçmişin belini yeniden keşfetmek mi? Gerçek dinlemek ise, her şeyin güzelliğine olduğu gibi bakmakla eşdeğerdir, bir gün karnınızın biraz daha şişmiş olması ya da gözlerinizin biraz daha şişmiş olması önemli değildir. Elbette kötü niyetli bir yargıya tepki verme konusunda daha yetenekliyiz, ama bunun yerine özgürce kendimize bakıp dinleyebilir, kendimiz üzerinde düşünebilir miyiz? Bana göre atılacak bir sonraki adım bu: hissetmemeye çalışmalıyız. bedenin dışında ama içinde. Bu güzel bir deneyim “, diye ekledi yazar.
“Günümüzde kadınlar daha güçlü ve daha bilinçli; en sağlam kanonlara göre şort ve mini etek giyen ‘kusurlu’ kızlara bakın, benim neslim bunu asla yapmazdı. Ancak farkındalık özgür bir görünüm değildir, her zaman vardır. yargılayan bir göz. Tekrar ediyorum, başlı başına bir amaç olarak tefekkür etme zevkini kaybettik. Sanatta olduğu gibi: bir eserle karşılaştığımızda, onu düşünmek yerine kendimize binlerce soru sorup onu analiz ederiz. Tekrar gözlemlemeye dönmeliyiz. Her şey olduğu gibi. Bu nedenle sanata farklı bir bakış, bedenimize de farklı bir bakış açısına sahip olmamıza yardımcı olabilir”, diye vurguladı Scorranese.
Okuyucular için bir ön izleme Tgcom24:
Yazar – Roberta Scorranese bir gazetecidir ve şu adreste çalışmaktadır: Corriere della Sera, kültürel konularla ilgileniyor. Kendisi bilimsel direktör
Rcs Academy Business School’da Sanat ve Kültürel Miras alanında uzmanlaşın. Bompiani için “Beni doğduğun yere götür” (2019) anı kitabını yazdı.
“Günümüzde daha fazla kendini kabullenme var ama yine de bedeni yeterince dinleyemediğimizi düşünüyorum. Tedaviler ve diyetlerle süslenecek bir vitrin olarak görüyoruz ya da ihmal ediyoruz, bunun sonucunda ortaya çıkan tüm zihinsel bozukluklara neden oluyoruz. Scorranese CEO’su anoreksiya veya bulimia olarak ilan etti Arkadaş.
“Kadın bedeni sadece ataerkil erkek parametrelerine göre değerlendirilmiyor, aynı zamanda bizim açımızdan da her zaman güçlü bir ilgi odağı oluyor. Bununla ilgili çok fazla konuşma var ama bakım açısından: selülit nasıl yenilir, ekstra Kilo vermek, geçmişin belini yeniden keşfetmek mi? Gerçek dinlemek ise, her şeyin güzelliğine olduğu gibi bakmakla eşdeğerdir, bir gün karnınızın biraz daha şişmiş olması ya da gözlerinizin biraz daha şişmiş olması önemli değildir. Elbette kötü niyetli bir yargıya tepki verme konusunda daha yetenekliyiz, ama bunun yerine özgürce kendimize bakıp dinleyebilir, kendimiz üzerinde düşünebilir miyiz? Bana göre atılacak bir sonraki adım bu: hissetmemeye çalışmalıyız. bedenin dışında ama içinde. Bu güzel bir deneyim “, diye ekledi yazar.
“Günümüzde kadınlar daha güçlü ve daha bilinçli; en sağlam kanonlara göre şort ve mini etek giyen ‘kusurlu’ kızlara bakın, benim neslim bunu asla yapmazdı. Ancak farkındalık özgür bir görünüm değildir, her zaman vardır. yargılayan bir göz. Tekrar ediyorum, başlı başına bir amaç olarak tefekkür etme zevkini kaybettik. Sanatta olduğu gibi: bir eserle karşılaştığımızda, onu düşünmek yerine kendimize binlerce soru sorup onu analiz ederiz. Tekrar gözlemlemeye dönmeliyiz. Her şey olduğu gibi. Bu nedenle sanata farklı bir bakış, bedenimize de farklı bir bakış açısına sahip olmamıza yardımcı olabilir”, diye vurguladı Scorranese.
Okuyucular için bir ön izleme Tgcom24: