Daimi dişlerin çocukluk devrinden itibaren biroldukça sebeple, çene içerisinde gömülü vaziyette kaldığı ve ağız ortasında çıkmaları gereken yerlere süremediği durumlarla sıkça karşılaşılmaktadır. Birinci dişler olan süt dişleri ve çabucak sonrasındaki periyotta ağız ortasında görülmeye başlayan daimi dişlerin sürme, yani ağız ortasında görülme sıralaması hayli hassas istikrarlarla ilerleyen bir müddetçtir.
Süt dişlerinin rastgele bir sebeple çürümesi ya da vaktinden evvel kaybedilmesi, kendisinden daha sonra gelecek olan daimi dişin düzgün bir biçimde yerleşmesini pürüzler. Bu durumlarda, kaybedilen dişe komşu dişler mevcut boşluğa gerçek devrilerek alttan gelmesi gereken dişin yerini kapatmış olurlar. Ya da genetik olarak büyük diş formuna ve küçük çene yapısına sahip bireylerde, daimi dişler sürme vakit içinderı geldiğinde ağızda yer bulamayabilirler.
Bunun üzere iskeletsel çene darlığı görülen olaylarda ya da rastgele bir sebeple dişlerin çıkacağı bölgede, kist ya da oluşumunu tamamlayamamış diş kesimleri ya da fazla dişler (süpernümerer dişler) bulunan durumlarda da gömük diş durumu ortaya çıkabilmektedir. Çok kalın bir kemik yapısı ya da yumuşak doku yapısı olan durumlarda dahi dişler ağız içine çıkamayabilirler.
Peki, bunun üzere biroldukça sebepten dolayı ağız ortasında kalabilen bu dişlere tedavi yaklaşımı nasıl olmalıdır?
Bu durumlarda yalnızca ağız içi muayene kâfi olmayıp, kesinlikle röntgen muayenesi ve hatta tomografik imgeler elde edilerek kapsamlı bir kıymetlendirme yapmak gerekmektedir. Ortodonti uzmanı, cerrah ve radyoloji uzmanı bu datalar üzerinde değerlendirmeler yaparak dişin olması gereken yere düzgün biçimde yerleştirilip yerleştirilemeyeceğini kararlaştırırlar.
Bazı ender görülen durumlarda, kemik içerisinde kalmış olan dişin kökleri kemiğe yapışık vaziyettedir (ankiloz) yahut dişin kök yapısı çok kıvrımlı olduğu için sürdürülmeye uygun olmayabilir.
En kıymetlisi dişin çıkması gereken boşluk ile olağan sürme durumu içindeki açıdır. Yani diş doğal konumunda, seyretmesi gereken tarafa nazaran fazlaca yatay bir açı yapmış biçimde duruyorsa sürdürülmesi çok güç olacaktır ve kimi vakit çekilmesine karar verilebilir.
Dişin durumunun sürdürülmeye uygun ve kök yapısının sağlıklı olduğu durumlarda, olağan ortodontik tedavi süreci başlatılır. Dişin sürdürüleceği boşluk hazırlandıktan daha sonra dişin üzeri cerrahi bir operasyonla açılarak kemik ortasında kalan dişe tel takılır. Bu dişten dışarı gerçek uzanan aparatlar yahut teller yardımıyla ağız ortasındaki öbür dişlerden yahut uygulanan küçük vidalardan dayanak alınarak ülkü kuvvetler uygulanır ve içerideki diş yavaş yavaş kendi yerine yanlışsız hareket ettirilir.
Bu süreç her bireyde dişin durumu ve kemiğin yapısına bağlı olarak farklı müddetlerde olacaktır. Ancak hastanın kendi dişini kazanması bütün bu süreci geçirmeye değecek kadar değerlidir. Diş özgün yerine getirildikten daha sonra yanındaki ve karşı çenedeki dişlerle tam ahengi sağlanarak olağan protokollerle ortodontik tedavi bitmiş oldurilir.
Süt dişlerinin rastgele bir sebeple çürümesi ya da vaktinden evvel kaybedilmesi, kendisinden daha sonra gelecek olan daimi dişin düzgün bir biçimde yerleşmesini pürüzler. Bu durumlarda, kaybedilen dişe komşu dişler mevcut boşluğa gerçek devrilerek alttan gelmesi gereken dişin yerini kapatmış olurlar. Ya da genetik olarak büyük diş formuna ve küçük çene yapısına sahip bireylerde, daimi dişler sürme vakit içinderı geldiğinde ağızda yer bulamayabilirler.
Bunun üzere iskeletsel çene darlığı görülen olaylarda ya da rastgele bir sebeple dişlerin çıkacağı bölgede, kist ya da oluşumunu tamamlayamamış diş kesimleri ya da fazla dişler (süpernümerer dişler) bulunan durumlarda da gömük diş durumu ortaya çıkabilmektedir. Çok kalın bir kemik yapısı ya da yumuşak doku yapısı olan durumlarda dahi dişler ağız içine çıkamayabilirler.
Peki, bunun üzere biroldukça sebepten dolayı ağız ortasında kalabilen bu dişlere tedavi yaklaşımı nasıl olmalıdır?
Bu durumlarda yalnızca ağız içi muayene kâfi olmayıp, kesinlikle röntgen muayenesi ve hatta tomografik imgeler elde edilerek kapsamlı bir kıymetlendirme yapmak gerekmektedir. Ortodonti uzmanı, cerrah ve radyoloji uzmanı bu datalar üzerinde değerlendirmeler yaparak dişin olması gereken yere düzgün biçimde yerleştirilip yerleştirilemeyeceğini kararlaştırırlar.
Bazı ender görülen durumlarda, kemik içerisinde kalmış olan dişin kökleri kemiğe yapışık vaziyettedir (ankiloz) yahut dişin kök yapısı çok kıvrımlı olduğu için sürdürülmeye uygun olmayabilir.
En kıymetlisi dişin çıkması gereken boşluk ile olağan sürme durumu içindeki açıdır. Yani diş doğal konumunda, seyretmesi gereken tarafa nazaran fazlaca yatay bir açı yapmış biçimde duruyorsa sürdürülmesi çok güç olacaktır ve kimi vakit çekilmesine karar verilebilir.
Dişin durumunun sürdürülmeye uygun ve kök yapısının sağlıklı olduğu durumlarda, olağan ortodontik tedavi süreci başlatılır. Dişin sürdürüleceği boşluk hazırlandıktan daha sonra dişin üzeri cerrahi bir operasyonla açılarak kemik ortasında kalan dişe tel takılır. Bu dişten dışarı gerçek uzanan aparatlar yahut teller yardımıyla ağız ortasındaki öbür dişlerden yahut uygulanan küçük vidalardan dayanak alınarak ülkü kuvvetler uygulanır ve içerideki diş yavaş yavaş kendi yerine yanlışsız hareket ettirilir.
Bu süreç her bireyde dişin durumu ve kemiğin yapısına bağlı olarak farklı müddetlerde olacaktır. Ancak hastanın kendi dişini kazanması bütün bu süreci geçirmeye değecek kadar değerlidir. Diş özgün yerine getirildikten daha sonra yanındaki ve karşı çenedeki dişlerle tam ahengi sağlanarak olağan protokollerle ortodontik tedavi bitmiş oldurilir.