CO2 emisyonlarını kirletme kavramı çoğu kişi için açık olsa da, belki de herkes karbon piyasalarının ne olduğunu bilmiyor. Özetle, şirketlerin ürettikleri emisyonlara göre ödeme yapmasını sağlayacak bir parametre oluşturmak amacıyla üretilen CO2'nin ton başına fiyatının belirlendiği bir araçtır. Karbon piyasalarının iki kategorisi vardır: zorunlu ve düzenlenmiş olanlar (CCM) ve gönüllü olanlar (VCM). Şu anda, VCM'ler özellikle heterojen ve parçalı olduklarından, aynı zamanda karbon kredilerinin şüpheli kalitesi ve proje ve işlemlere ilişkin verilerin şeffaf olmaması nedeniyle en yüksek kritiklik riski altındaki karbon piyasalarını temsil etmektedir. Deloitte'un “Karbon piyasasının net sıfır hedefini karşılamak için nasıl gelişmesi gerektiği” raporunda belirttiği şey budur. Danışmanlık ve denetim şirketi, tam olarak bu pazarların kalitesini ve şeffaflığını geliştirmek amacıyla, ortak ve paylaşılan sertifikasyon kriterlerini belirleyerek çeşitli paydaşlar arasında daha fazla işbirliği önermektedir: şirketler, hükümetler, finansal kuruluşlar, sertifikasyon kuruluşları, proje geliştiriciler. IPCC'ye (Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli) göre karbon piyasalarının iyileştirilmesi, daha sürdürülebilir bir geleceğe giden yolu açmaya yönelik temel bir adımdır ve kısa vadede etkili olması gerekmektedir. CO2 emisyonlarının önemli rol oynadığı iklim değişikliği nedeniyle hasar kesindir.
Karbon piyasaları nasıl düzenlenir?
Bir yandan uyumlu karbon piyasaları (CCM) iyi bir konsolidasyon düzeyine ulaştı, diğer yandan farklı yetki alanları da dahil olmak üzere piyasalar arasında daha fazla yakınlaşmayı engelleyen veya en azından yavaşlatan çeşitli faktörler var. Ancak son on yılda değeri 2 milyar dolara ulaşan, kuruluşların ve hükümetlerin istedikleri zaman karbon kredisi satın alabildiği gönüllü karbon piyasaları (VCM'ler), esas olarak karbon kredilerinin eksikliğinden dolayı en büyük engeli yaratıyor. ortak standartlardan oluşur. Aslında bu piyasalarda alıcılar, satıcılar ve aracılar kredilerin tutarlı ve güvenilir bir şekilde izlenmesi ve doğrulanması konusunda daha fazla zorluk çekmektedir. Bu nedenle, karbon piyasalarının giderek artan karmaşıklığı göz önüne alındığında, hükümetlerin ve düzenleyicilerin rolü, örneğin karbon kredileri oluşturmak ve kullanmak için kullanılacak standart protokollerin oluşturulması yoluyla daha fazla güvenilirliğin sağlanmasında merkezi hale geliyor. Ayrıca Deloitte'a göre, karbon piyasalarının gelişimi için, gönüllü karbon piyasaları için merkezi ticaret platformlarının teşvik edilmesi, uyum piyasalarının doğasına dayalı olarak kredilerin kalitesinin tanınması, gelişmekte olan piyasalara yönelik göstergeler dahil olmak üzere daha fazla müdahale gerekli olacaktır. karbonla ilgili hammaddelerin artırılması, iklim inovasyonunun gelişimini destekleyen mali düzenlemelerin onaylanması, zorunlu karbon piyasalarında likiditeyi teşvik edecek yasal çerçevelerin oluşturulması. Eğer bunlar hükümetlerin sorumluluğunda olması gereken görevlerse, şirketler, kalan emisyonlar için karbon kredileri kullanarak, tüm değer zinciri boyunca emisyonları azaltmayı hedeflemelidir. Ayrıca, daha sıkı kontrol prosedürlerinin benimsenmesi, şirketlerin daha yüksek kalitede karbon kredileri oluşturmasına olanak tanıyacaktır.
Karbon piyasaları nasıl düzenlenir?
Bir yandan uyumlu karbon piyasaları (CCM) iyi bir konsolidasyon düzeyine ulaştı, diğer yandan farklı yetki alanları da dahil olmak üzere piyasalar arasında daha fazla yakınlaşmayı engelleyen veya en azından yavaşlatan çeşitli faktörler var. Ancak son on yılda değeri 2 milyar dolara ulaşan, kuruluşların ve hükümetlerin istedikleri zaman karbon kredisi satın alabildiği gönüllü karbon piyasaları (VCM'ler), esas olarak karbon kredilerinin eksikliğinden dolayı en büyük engeli yaratıyor. ortak standartlardan oluşur. Aslında bu piyasalarda alıcılar, satıcılar ve aracılar kredilerin tutarlı ve güvenilir bir şekilde izlenmesi ve doğrulanması konusunda daha fazla zorluk çekmektedir. Bu nedenle, karbon piyasalarının giderek artan karmaşıklığı göz önüne alındığında, hükümetlerin ve düzenleyicilerin rolü, örneğin karbon kredileri oluşturmak ve kullanmak için kullanılacak standart protokollerin oluşturulması yoluyla daha fazla güvenilirliğin sağlanmasında merkezi hale geliyor. Ayrıca Deloitte'a göre, karbon piyasalarının gelişimi için, gönüllü karbon piyasaları için merkezi ticaret platformlarının teşvik edilmesi, uyum piyasalarının doğasına dayalı olarak kredilerin kalitesinin tanınması, gelişmekte olan piyasalara yönelik göstergeler dahil olmak üzere daha fazla müdahale gerekli olacaktır. karbonla ilgili hammaddelerin artırılması, iklim inovasyonunun gelişimini destekleyen mali düzenlemelerin onaylanması, zorunlu karbon piyasalarında likiditeyi teşvik edecek yasal çerçevelerin oluşturulması. Eğer bunlar hükümetlerin sorumluluğunda olması gereken görevlerse, şirketler, kalan emisyonlar için karbon kredileri kullanarak, tüm değer zinciri boyunca emisyonları azaltmayı hedeflemelidir. Ayrıca, daha sıkı kontrol prosedürlerinin benimsenmesi, şirketlerin daha yüksek kalitede karbon kredileri oluşturmasına olanak tanıyacaktır.