Enerji ve sera gazı emisyonlarının maliyeti, B7'nin rekabet edebilirliğindeki zorluklara ağırlık veriyor. Özellikle yüksek maliyetler Elektrik tüketimi, özellikle uluslararası düzeyde en yüksek fiyatlara sahip olan ve Çin pazarının iki katı fiyatlara sahip olan Avrupalı şirketler ve tüketiciler için ek bir yük oluşturmaktadır. Rekabetçi dezavantajlar arasında, henüz etkili sürdürülebilirlik politikalarını benimsememiş ülkelerle karşılaştırıldığında G7'deki sera gazı emisyonlarının yüksek maliyeti yer alıyor.2023'teki sera gazı emisyonları 90,26 $/tCO2e'ye eşit, Çin fiyatından on kat daha yüksek. Confindustria ve Deloitte'un, 28 Nisan'da Torino'da yapılması planlanan B7 etkinliği “G7 Endüstri Paydaşları Konferansı” ve 28 Nisan'da yapılması planlanan “Enerji, çevre ve iklim” konulu G7 bakanlar toplantısı vesilesiyle hazırlanan B7 Flash notu bu durumu vurgulamaktadır. 28, 29 ve 30 Nisan'da Piedmontese'nin başkentinde. Deloitte Italia'nın tek Bilgi Ortağı olduğu B7 İtalya 2024, Confindustria tarafından yönetiliyor ve başkanlığını Emma Marcegaglia yapıyor.
Göz önünde bulundurulması gereken bir diğer maliyet ise “atıl durumdaki varlıklar” olarak adlandırılan, yani fosil yakıtlarla olan bağlantıları nedeniyle önümüzdeki yıllarda değer kaybetmeye mahkum olan tüm yatırımlardır. Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli'ne (IPCC) göre, finansal kaynaklar, altyapı, ekipman, sözleşmeler ve işler de dahil olmak üzere, 2035 yılına kadar atıl durumda kalan fosil yakıt varlıklarının küresel tahminleri kümülatif olarak en az bir trilyon dolar tutarındadır. 1,5°C hedefine ulaşabilecek iklim politikaları uygulandığında bu rakam 4 trilyon doların üzerine çıkacak. Bu rakamlara, elektrik taşıma ve dağıtım ağlarının yenilenebilir üretim karışımıyla uyumlu olmayan bir kısmının ve fosil yakıt kullanımına dayalı endüstriyel ve sivil ekipmanların erken hizmet dışı bırakılmasından kaynaklanan potansiyel maliyetler de eklenecektir. Yeşil geçiş bağlamında zamanından önce eskime nedeniyle geri kazanılamayan varlıklar ve kaynaklar, dolayısıyla işletmeler ve tüketiciler için ekonomik bir yük haline gelecektir.
Göz önünde bulundurulması gereken bir diğer maliyet ise “atıl durumdaki varlıklar” olarak adlandırılan, yani fosil yakıtlarla olan bağlantıları nedeniyle önümüzdeki yıllarda değer kaybetmeye mahkum olan tüm yatırımlardır. Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli'ne (IPCC) göre, finansal kaynaklar, altyapı, ekipman, sözleşmeler ve işler de dahil olmak üzere, 2035 yılına kadar atıl durumda kalan fosil yakıt varlıklarının küresel tahminleri kümülatif olarak en az bir trilyon dolar tutarındadır. 1,5°C hedefine ulaşabilecek iklim politikaları uygulandığında bu rakam 4 trilyon doların üzerine çıkacak. Bu rakamlara, elektrik taşıma ve dağıtım ağlarının yenilenebilir üretim karışımıyla uyumlu olmayan bir kısmının ve fosil yakıt kullanımına dayalı endüstriyel ve sivil ekipmanların erken hizmet dışı bırakılmasından kaynaklanan potansiyel maliyetler de eklenecektir. Yeşil geçiş bağlamında zamanından önce eskime nedeniyle geri kazanılamayan varlıklar ve kaynaklar, dolayısıyla işletmeler ve tüketiciler için ekonomik bir yük haline gelecektir.