Pandemi geride kaldı, en sonunda, nihayet, fazlaca şükür. Bütün dünyayı, ülkemizi, herbir bireyi önemli etkileyen bir devirden geçtik. Giden canlara rahmet dilerim, kalanlarasabır sükûnet. Bu süreçte sıhhatin pahasını anladık, ne kadar süratli elden kaçtığını gördük.
Hastalıklardan kaçınmak için ve sağlıklı kalmak için ferdi olarak yapılabilecekleri uygulayarak öğrendik. Artık artık virüsü biliyoruz, hastalığı tanıyoruz, ne yapmamız
gerektiğinden haberdarız, ve kendimize inancımız geldi. Yavaş yavaş tedbirleri gevşetiyoruz, lakin sanki COVİD yahut diğer bir hastalık bir daha hayatı tehdit eder mi,
kuşkularımız var. Bu kuşkulardan uzak, itimatla dünyanın keyfini çıkarabilmek için birtakım yeni alışkanlıklar geliştirmemizi öneriyorum. Kalabalık yerlerde, ister toplu taşıma araçlarında, ister cenazede, ister konserde, vb. olsun, diğerinin tükürüğünden uzak kalma aralığında değilseniz maske takın. Dikkatinizi çekmiştir, pandemi sırasında aksıran tıksıran pek görmedik, grip olma sıklığı önemli azaldı; bunun kısmen maske yardımıyla olduğunu söyleyebiliriz. Bu ihtimallerin olmadığı yerlerde de özgürce nefes alıp verin. Dışarda bir şeylere dokunmaktan çekinmeyin, lakin konuta girince ellerinizi yıkayın, kolonya ne hoş bir alışkanlıkmış, yanınızda bulundurun. Toplumsal ara bize düzgün gelmedi, fizikî ara kafiymiş, öpmek, sarılmak, el sıkışmak yeri geldiğinde can katabiliyormuş; herkes kime yakın duracağını bilir, sevgiye yer açın. Bağışıklığınızı koruyun; sırf vitaminler desteklerle değil, bunlardan da faydalanın alışılmış, lakin düzgün beslenerek, sağlıklı spor ve antrenman yaparak, endişe ve kaygılardan uzak durarak bunu yapın. Bağışıklık gerilimle yakın bağlı; gerilim vermeyecek, kalbinizi ferah tutacak seçimler yapın, gönlünüzce yaşayın.
Her hastalık insanı biraz daha kendine getirsin, geliştirsin diye başımıza gelir. Pandemiyi de toplumların bir hastalığı üzere düşünmek gerek. Birliği hissettiğimiz, o
toplumun bir üyesi olarak sağlıklı olmayı ve o denli kalmayı becerebildiğimiz, pandemilerin ziyanını değil hayrını gördüğümüz yarınlar diliyorum.
Hastalıklardan kaçınmak için ve sağlıklı kalmak için ferdi olarak yapılabilecekleri uygulayarak öğrendik. Artık artık virüsü biliyoruz, hastalığı tanıyoruz, ne yapmamız
gerektiğinden haberdarız, ve kendimize inancımız geldi. Yavaş yavaş tedbirleri gevşetiyoruz, lakin sanki COVİD yahut diğer bir hastalık bir daha hayatı tehdit eder mi,
kuşkularımız var. Bu kuşkulardan uzak, itimatla dünyanın keyfini çıkarabilmek için birtakım yeni alışkanlıklar geliştirmemizi öneriyorum. Kalabalık yerlerde, ister toplu taşıma araçlarında, ister cenazede, ister konserde, vb. olsun, diğerinin tükürüğünden uzak kalma aralığında değilseniz maske takın. Dikkatinizi çekmiştir, pandemi sırasında aksıran tıksıran pek görmedik, grip olma sıklığı önemli azaldı; bunun kısmen maske yardımıyla olduğunu söyleyebiliriz. Bu ihtimallerin olmadığı yerlerde de özgürce nefes alıp verin. Dışarda bir şeylere dokunmaktan çekinmeyin, lakin konuta girince ellerinizi yıkayın, kolonya ne hoş bir alışkanlıkmış, yanınızda bulundurun. Toplumsal ara bize düzgün gelmedi, fizikî ara kafiymiş, öpmek, sarılmak, el sıkışmak yeri geldiğinde can katabiliyormuş; herkes kime yakın duracağını bilir, sevgiye yer açın. Bağışıklığınızı koruyun; sırf vitaminler desteklerle değil, bunlardan da faydalanın alışılmış, lakin düzgün beslenerek, sağlıklı spor ve antrenman yaparak, endişe ve kaygılardan uzak durarak bunu yapın. Bağışıklık gerilimle yakın bağlı; gerilim vermeyecek, kalbinizi ferah tutacak seçimler yapın, gönlünüzce yaşayın.
Her hastalık insanı biraz daha kendine getirsin, geliştirsin diye başımıza gelir. Pandemiyi de toplumların bir hastalığı üzere düşünmek gerek. Birliği hissettiğimiz, o
toplumun bir üyesi olarak sağlıklı olmayı ve o denli kalmayı becerebildiğimiz, pandemilerin ziyanını değil hayrını gördüğümüz yarınlar diliyorum.