TME (temporomandibuler eklem) olarak arama motorlarında araştırabileceğiniz çene ekleminin meseleleri can sıkıcı ve uzun sürebilen yakınmalara sebep olabiliyor. Tıbbi olarak KBB uzmanları, diş doktorlarının çenede uzmanlaşmış tabipleri, plastik cerrahların da ortasında olduğu tabip kümesi tarafınca tetkik ve tedavileri yapılıyor, ortada biz ortopedistlere de başvurulduğu oluyor. Bütünleyici tıp bakış açısıyla, şayet besbelli fizikî bir bozukluk saptanmamışsa, çene eklemindeki işlevsel bozukluğun tedavisi mümkün olabiliyor.
Çene ekleminin hareketini sağlayan çiğneme kaslarının üzerinde oluşan tetik noktaları, bilhassa dişlerin sıhhati, mide ve kalın barsak meseleleri, sakroiliak eklem problemleri üzere uzak bozucu alanların çenede ağrı ve ağız açılma kısıtlılığına sebep olabildiği bilgisi bu güç ve kronik sorunun tahlilinde yardımcı olabiliyor. Kişinin psikolojisi, beslenme formu, hareket etme ve idman alışkanlıkları, mevcut hastalıkları, hava şartları, genetik yatkınlıkları ve iç organlarının durumu tedavide göz önüne aldığımız ögeler. Bu problemleri, kişinin durumuna özel tedavi metotlarını belirleyerek ve uygun kombinasyonlarla uygulayarak çözmeye çalışıyoruz. Her zamanki üzere hastayı merkeze alan, rahatsızlığın niye var olduğu ve hastaya ne hayrı dokunacağı bakış açısı ile kıymetlendirme yapıyoruz.
Rahatsızlığını tabibe getiren hasta aslında yolunu bulmaya çalışan danışan pozisyonundadır. Asıl isteği, bu yakınmanın tez vakitte giderilmesi olduğu kadar, her vakit şuurunda olmasa da, bunun kararında kendi varlığının daha düzgün bir versiyonuna ulaşma, yolunda ilerleme, farkındalığını arttırmaya ulaşmaktır. Hastalığın da aslında alegorik olarak öteki bir emeli yoktur: kişinin gitmeyi seçtiği hayat yolu kendisine uymuyordur, zihin ile farkına varılmasa da içten gelen bir ses ile gerçek yola davet ediliyordur, ki bu birçok vakit bir rahatsızlıktır, yolunuzdan ne kadar uzak düşmüşseniz o kadar önemli bir hastalık olarak.
Bu regülasyon bozukluklarının her birini başka ayrı teşhislerle incelemenin yanında birbirleriyle irtibatlarının kurulup asıl sorunun nerede olduğunun hiyerarşik algoritmasının yapılması gerekir. bu biçimdece çenesi ağrıyan ve bir türlü devasını bulamayan hasta niye uykusunun bozuk olduğunu, niye gazı olduğunu, niye reflüsünün olduğunu, karaciğer yağlanması, insülin direncini vesaire birbiriyle ilişkilendirebilir ve aslında fazlaca hasta birisi olduğunu düşünmekten vaz geçip güzelleşmeye yanlışsız bir umudu gelişir.
Bunu kavramanın epey kıymetli bir yanı var, hastalık bir bela değil şimdilik başa gelmiş olan bir uyarıcı, insanın en yakınlarının bile yapmadığı ikazları yapan bir dosttur, korkmaya gerek yoktur. Kişi, hayatta var olurken nerede yanlış yapıyorsa düzeltmek için bir fırsattır. Bireyden beklenen tüm dikkatini vererek bu bakış açısıyla yaşamak, rahatsızlığına âlâ gelenleri sürdürüp kötüleştirenleri bırakmaktır; bu, yediği içtiği de olabilir, dünyayı ve kendisini algılayışı da olabilir, davranış sistemleri, giydiği renk, yaptığı iş, oturduğu meskene kadar çoğaltılabilir.
Madem ki bu dünyaya “kendimizi gerçekleştirmeye” geldik, sıhhatimizin güzelliği yahut kötülüğünden daha epey güvenebileceğimiz bir sağlama yapma aletimiz yoktur. Hepimize kendimizi gerçekleştirdiğimiz yüzümüzü güldüren sevgi ve huzur dolu bir ömür dilerim.
Çene ekleminin hareketini sağlayan çiğneme kaslarının üzerinde oluşan tetik noktaları, bilhassa dişlerin sıhhati, mide ve kalın barsak meseleleri, sakroiliak eklem problemleri üzere uzak bozucu alanların çenede ağrı ve ağız açılma kısıtlılığına sebep olabildiği bilgisi bu güç ve kronik sorunun tahlilinde yardımcı olabiliyor. Kişinin psikolojisi, beslenme formu, hareket etme ve idman alışkanlıkları, mevcut hastalıkları, hava şartları, genetik yatkınlıkları ve iç organlarının durumu tedavide göz önüne aldığımız ögeler. Bu problemleri, kişinin durumuna özel tedavi metotlarını belirleyerek ve uygun kombinasyonlarla uygulayarak çözmeye çalışıyoruz. Her zamanki üzere hastayı merkeze alan, rahatsızlığın niye var olduğu ve hastaya ne hayrı dokunacağı bakış açısı ile kıymetlendirme yapıyoruz.
Rahatsızlığını tabibe getiren hasta aslında yolunu bulmaya çalışan danışan pozisyonundadır. Asıl isteği, bu yakınmanın tez vakitte giderilmesi olduğu kadar, her vakit şuurunda olmasa da, bunun kararında kendi varlığının daha düzgün bir versiyonuna ulaşma, yolunda ilerleme, farkındalığını arttırmaya ulaşmaktır. Hastalığın da aslında alegorik olarak öteki bir emeli yoktur: kişinin gitmeyi seçtiği hayat yolu kendisine uymuyordur, zihin ile farkına varılmasa da içten gelen bir ses ile gerçek yola davet ediliyordur, ki bu birçok vakit bir rahatsızlıktır, yolunuzdan ne kadar uzak düşmüşseniz o kadar önemli bir hastalık olarak.
Bu regülasyon bozukluklarının her birini başka ayrı teşhislerle incelemenin yanında birbirleriyle irtibatlarının kurulup asıl sorunun nerede olduğunun hiyerarşik algoritmasının yapılması gerekir. bu biçimdece çenesi ağrıyan ve bir türlü devasını bulamayan hasta niye uykusunun bozuk olduğunu, niye gazı olduğunu, niye reflüsünün olduğunu, karaciğer yağlanması, insülin direncini vesaire birbiriyle ilişkilendirebilir ve aslında fazlaca hasta birisi olduğunu düşünmekten vaz geçip güzelleşmeye yanlışsız bir umudu gelişir.
Bunu kavramanın epey kıymetli bir yanı var, hastalık bir bela değil şimdilik başa gelmiş olan bir uyarıcı, insanın en yakınlarının bile yapmadığı ikazları yapan bir dosttur, korkmaya gerek yoktur. Kişi, hayatta var olurken nerede yanlış yapıyorsa düzeltmek için bir fırsattır. Bireyden beklenen tüm dikkatini vererek bu bakış açısıyla yaşamak, rahatsızlığına âlâ gelenleri sürdürüp kötüleştirenleri bırakmaktır; bu, yediği içtiği de olabilir, dünyayı ve kendisini algılayışı da olabilir, davranış sistemleri, giydiği renk, yaptığı iş, oturduğu meskene kadar çoğaltılabilir.
Madem ki bu dünyaya “kendimizi gerçekleştirmeye” geldik, sıhhatimizin güzelliği yahut kötülüğünden daha epey güvenebileceğimiz bir sağlama yapma aletimiz yoktur. Hepimize kendimizi gerçekleştirdiğimiz yüzümüzü güldüren sevgi ve huzur dolu bir ömür dilerim.