Sergi
Sergi, 1960’lardan günümüze bir dizi orijinal çizim, yayın, nesne ve film değil, aynı zamanda unutulmuş ve her şeyden önce “alışılmadık ve merak uyandıran” buluntuları da içeriyor. sergi iş birliği ile düzenleniyor. Sergio Bonelli Yayıncı.
1947’de Milano’da doğan Alfredo Castelli, çocukluğunu savaştan sonra yeniden yapılanma yıllarında, bugünden çok farklı, daha fakir ama aynı zamanda güçlü bir iyimserlik ve hayal gücünden en iyi şekilde yararlanma arzusuyla karakterize edilen zamanlarda yaşadı. “Çizgi Roman” adlı kitap Charles Della Korte Castelli’yi üstlenmeye teşvik etti. kariyeri karikatürist Metin ve çizim yazarı olarak ilk denemelerini çeşitli yayınevlerine sundu. Önce gerçekçi, sonra esprili çizimi denedi.
Superdan adlı Superman parodisi (Universo Yayınevi’ne önerilen) gibi bazı başarısız girişimlerden sonra, Angela ve Luciana Giussani bir grup canavar tarafından yorumlanan “Cattivarius Junior” adlı bir dizinin bazı bölümlerini satın aldılar, ancak bunları yayınlamadılar (proje yıllar sonra Carlo Peroni tarafından çizilen “Boris Amca” adıyla geri döndü). “Diabolik”in usta kız kardeşleri, yazarları ve editörleri, “Cattivarius”un yardımcı oyuncularından Castelli’nin bu ilk çizgi romanının baş kahramanı olarak aranıyor, canlı bir iskelet olan “Scheletrino” yeniden adlandırıldı ve Diabolik’in bir eki olarak görünmeye başladı. Ocak 1965. Castelli, okuyucuların iyiliği için basit hikayelerini gözden geçirerek, çizim yapmayı bırakıp kendini senaryolara adamanın daha iyi olacağına karar verdi. Büyük Giorgio Rebuffi’nin tarzından ilham alan Castelli tarafından yazılan ve çizilen Superdan ve Scheletrino’nun ilk plakaları sergileniyor.
1967’de Castelli, arkadaşıyla birlikte kurdu. Paul Salonuilk fanzinler İtalyan, “Çizgi Roman Kulübü 104″. Ertesi yıl, Mario Gomboli Ve Marco BaratelliCarlo Peroni’nin çizimleriyle “TILT”a hayat veriyor, çok başarılı ABD yayını “MAD”den ilham alan bir dergi, en çok çizgi roman, film ve televizyon şovlarının parlak parodileriyle tanınır. Sergide “Comics Club 104″ün tüm ender sayıları ve biri tarafından tasarlanan Mickey Mouse’a adanmış iki orijinal kapak var. Luciano Bottarove biri “Diabolik”in komik bir parodisi olan “Diabetik”ten olmak üzere “TILT”tan iki sayfa. Castelli daha sonra “Psyco” dergisi ile işbirliği yapıyor – burada, Marco Baratelli ile birlikte, yine Carlo Peroni tarafından çizilen, Dracula’nın tarihi düşmanının yer aldığı bir çizgi roman olan “Van Helsing”i yazar ve hayat verir (ile İskele Carpi) “Volkanik yayıncı tarafından yayınlanan, tamamen korkuya ve doğaüstüne adanmış bir dergi olan Horror’a Gino Sansoni. “Boris Amca” nihayet burada, korku ortamına sahip bir çizgi roman olarak çıkıyor. Sergilenen: bu yayınların plakaları ve numaraları.
“Korku”dan sonra, Boris Amca 1972’de, en zengin ve en ilginç dergi önerileri ve çocuklar için “komik gazetecilik” konularını özetleyen haftalık “Corriere dei Ragazzi”de yeniden ortaya çıktı. Castelli, bu yayının editör kadrosundadır ve gazeteci ve yazarla birlikte ana senaristlerden biridir. Mino Milani. Bu sayfalarda Castelli, “TILT”ı çılgın bir sütuna dönüştürüyor. Bonvi ve Daniel Fagarazzi, ayrıca çılgınca mizahla dolu, gevşek bir şekilde çizilmiş bir şerit olan unutulmaz “Omino Bufo” yu yaratıyor. Castelli, Sergio Zaniboni’nin çizimleriyle, bir grup kusursuz İngiliz beyefendi hırsızı olan “Aristokratlar”ı icat eder. Sergilenenler: “Zio Boris”in orijinal şeritleri, “Aristokratlar”ın hazırlık çalışmaları ve illüstrasyonlarının yanı sıra “Corriere dei Ragazzi”nin sayılarından bir seçki.
Aynı yıllarda Castelli, çocuklar için bir başka önemli dergi olan “Il Giornalino” için birçok öykü yazdı ve sergide, Edgar Allan Poe’nun öyküsünden alınan ve daha sonra çizilen “Maelstrom’a İniş” öyküsünün eskizleri sergileniyor. Franco Caprioli’nin kaleminden. Her zaman uluslararası çizgi romanların yeniliklerine dikkat eden Castelli, 1966’da ünlü Opera Mundi ajansı için editörlük yaptı. “Blue Book”, ABD King Features Syndicate karakterlerinin İtalyanca kataloğu. Aynı zamanda, önemli Japon yayınevi Kodansha için İngilizce bir kataloğun küratörlüğünü yaparak, Japon mangaları ve animasyon dizileri hakkında İtalya’da ilk konuşanlar arasında yer alıyor. Sergide bu katalogların yanı sıra ünlü İtalyan operalarını mangaya uyarlamayı amaçlayan bir projenin bazı sayfaları da sergileniyor.
Serginin önemli bir bölümü, Alfredo Castelli’nin en önemli ve ünlü yaratığına, “Martin Gizem”tarafından özellikle tasarlanmış Giancarlo Alessandrini ve yayıncı tarafından 1982’den itibaren yayınlandı Sergio Bonelli (ve bugün Sergio Bonelli Editore tarafından). Martin Mystère kısa süre önce 40 yıllık dönüm noktasını aştı ve yakında 400 sayıyı kutlayacak. Karakterin uzun hamileliği, H. Rider Haggard’ın romanlarından esinlenen bir Allan Quatermain ile başlar. “Giornalino” tarafından yayınlanmayan, 1978’de ünlü televizyon yayınından sonra doğan haftalık bir çizgi roman olan “Supergulp!” Fabrizio Busticchi tarafından başlayan ama asla tamamlanmayan o hikaye için çizdiği yayınlanmamış levhalar ilk kez sergileniyor!
Castelli, Quatermain’i Sergio Zaniboni ile birlikte Alman haftalık Zack gazetesinde olası bir yayın için ele alıyor; ama proje gerçekleşmiyor. Daha da değişen Quatermain, Martin Mystère olur. Sergi, “imkansızın dedektifi” ile ilgili daha az bilinen yönleri ve merakları araştırıyor: kahramanımızın ışın tabancası Murchadna’nın çalışmalarından test plakalarına Giancarlo Alessandrini. Sergide ayrıca serinin ilk sayılarından alınan Giancarlo Alessandrini’nin bazı plakaları, Martin’in kullandığı Ferrari’nin ve baş düşmanı Sergej Orloff’un ilk görünümü ve bunun için oluşturulan kapak da yer alıyor. fanzinler WOW ama düzenlenmemiş kaldı.
Seyahat programını zenginleştirmek için bir zaman çizelgesi, Alfredo Castelli’nin tüm kariyerini görsel olarak takip ediyor ve Graziano Origa, Daniele Caluri, Lola Airaghi ve diğerleri tarafından yaratılan portreler ve karikatürlere ayrılmış bir alan. tarafından sahnelenen bir ilk versiyonu takip eden sergi, Alex Dante Lucca’daki Sergio Bonelli Editore için hazırlanan bu makale, Franco Fossati Vakfı’ndan alınan materyaller ve Alfredo Castelli’nin özel arşivinden elde edilen başka bulgularla tamamlanmaktadır.
Sergi, 1960’lardan günümüze bir dizi orijinal çizim, yayın, nesne ve film değil, aynı zamanda unutulmuş ve her şeyden önce “alışılmadık ve merak uyandıran” buluntuları da içeriyor. sergi iş birliği ile düzenleniyor. Sergio Bonelli Yayıncı.
1947’de Milano’da doğan Alfredo Castelli, çocukluğunu savaştan sonra yeniden yapılanma yıllarında, bugünden çok farklı, daha fakir ama aynı zamanda güçlü bir iyimserlik ve hayal gücünden en iyi şekilde yararlanma arzusuyla karakterize edilen zamanlarda yaşadı. “Çizgi Roman” adlı kitap Charles Della Korte Castelli’yi üstlenmeye teşvik etti. kariyeri karikatürist Metin ve çizim yazarı olarak ilk denemelerini çeşitli yayınevlerine sundu. Önce gerçekçi, sonra esprili çizimi denedi.
Superdan adlı Superman parodisi (Universo Yayınevi’ne önerilen) gibi bazı başarısız girişimlerden sonra, Angela ve Luciana Giussani bir grup canavar tarafından yorumlanan “Cattivarius Junior” adlı bir dizinin bazı bölümlerini satın aldılar, ancak bunları yayınlamadılar (proje yıllar sonra Carlo Peroni tarafından çizilen “Boris Amca” adıyla geri döndü). “Diabolik”in usta kız kardeşleri, yazarları ve editörleri, “Cattivarius”un yardımcı oyuncularından Castelli’nin bu ilk çizgi romanının baş kahramanı olarak aranıyor, canlı bir iskelet olan “Scheletrino” yeniden adlandırıldı ve Diabolik’in bir eki olarak görünmeye başladı. Ocak 1965. Castelli, okuyucuların iyiliği için basit hikayelerini gözden geçirerek, çizim yapmayı bırakıp kendini senaryolara adamanın daha iyi olacağına karar verdi. Büyük Giorgio Rebuffi’nin tarzından ilham alan Castelli tarafından yazılan ve çizilen Superdan ve Scheletrino’nun ilk plakaları sergileniyor.
1967’de Castelli, arkadaşıyla birlikte kurdu. Paul Salonuilk fanzinler İtalyan, “Çizgi Roman Kulübü 104″. Ertesi yıl, Mario Gomboli Ve Marco BaratelliCarlo Peroni’nin çizimleriyle “TILT”a hayat veriyor, çok başarılı ABD yayını “MAD”den ilham alan bir dergi, en çok çizgi roman, film ve televizyon şovlarının parlak parodileriyle tanınır. Sergide “Comics Club 104″ün tüm ender sayıları ve biri tarafından tasarlanan Mickey Mouse’a adanmış iki orijinal kapak var. Luciano Bottarove biri “Diabolik”in komik bir parodisi olan “Diabetik”ten olmak üzere “TILT”tan iki sayfa. Castelli daha sonra “Psyco” dergisi ile işbirliği yapıyor – burada, Marco Baratelli ile birlikte, yine Carlo Peroni tarafından çizilen, Dracula’nın tarihi düşmanının yer aldığı bir çizgi roman olan “Van Helsing”i yazar ve hayat verir (ile İskele Carpi) “Volkanik yayıncı tarafından yayınlanan, tamamen korkuya ve doğaüstüne adanmış bir dergi olan Horror’a Gino Sansoni. “Boris Amca” nihayet burada, korku ortamına sahip bir çizgi roman olarak çıkıyor. Sergilenen: bu yayınların plakaları ve numaraları.
“Korku”dan sonra, Boris Amca 1972’de, en zengin ve en ilginç dergi önerileri ve çocuklar için “komik gazetecilik” konularını özetleyen haftalık “Corriere dei Ragazzi”de yeniden ortaya çıktı. Castelli, bu yayının editör kadrosundadır ve gazeteci ve yazarla birlikte ana senaristlerden biridir. Mino Milani. Bu sayfalarda Castelli, “TILT”ı çılgın bir sütuna dönüştürüyor. Bonvi ve Daniel Fagarazzi, ayrıca çılgınca mizahla dolu, gevşek bir şekilde çizilmiş bir şerit olan unutulmaz “Omino Bufo” yu yaratıyor. Castelli, Sergio Zaniboni’nin çizimleriyle, bir grup kusursuz İngiliz beyefendi hırsızı olan “Aristokratlar”ı icat eder. Sergilenenler: “Zio Boris”in orijinal şeritleri, “Aristokratlar”ın hazırlık çalışmaları ve illüstrasyonlarının yanı sıra “Corriere dei Ragazzi”nin sayılarından bir seçki.
Aynı yıllarda Castelli, çocuklar için bir başka önemli dergi olan “Il Giornalino” için birçok öykü yazdı ve sergide, Edgar Allan Poe’nun öyküsünden alınan ve daha sonra çizilen “Maelstrom’a İniş” öyküsünün eskizleri sergileniyor. Franco Caprioli’nin kaleminden. Her zaman uluslararası çizgi romanların yeniliklerine dikkat eden Castelli, 1966’da ünlü Opera Mundi ajansı için editörlük yaptı. “Blue Book”, ABD King Features Syndicate karakterlerinin İtalyanca kataloğu. Aynı zamanda, önemli Japon yayınevi Kodansha için İngilizce bir kataloğun küratörlüğünü yaparak, Japon mangaları ve animasyon dizileri hakkında İtalya’da ilk konuşanlar arasında yer alıyor. Sergide bu katalogların yanı sıra ünlü İtalyan operalarını mangaya uyarlamayı amaçlayan bir projenin bazı sayfaları da sergileniyor.
Serginin önemli bir bölümü, Alfredo Castelli’nin en önemli ve ünlü yaratığına, “Martin Gizem”tarafından özellikle tasarlanmış Giancarlo Alessandrini ve yayıncı tarafından 1982’den itibaren yayınlandı Sergio Bonelli (ve bugün Sergio Bonelli Editore tarafından). Martin Mystère kısa süre önce 40 yıllık dönüm noktasını aştı ve yakında 400 sayıyı kutlayacak. Karakterin uzun hamileliği, H. Rider Haggard’ın romanlarından esinlenen bir Allan Quatermain ile başlar. “Giornalino” tarafından yayınlanmayan, 1978’de ünlü televizyon yayınından sonra doğan haftalık bir çizgi roman olan “Supergulp!” Fabrizio Busticchi tarafından başlayan ama asla tamamlanmayan o hikaye için çizdiği yayınlanmamış levhalar ilk kez sergileniyor!
Castelli, Quatermain’i Sergio Zaniboni ile birlikte Alman haftalık Zack gazetesinde olası bir yayın için ele alıyor; ama proje gerçekleşmiyor. Daha da değişen Quatermain, Martin Mystère olur. Sergi, “imkansızın dedektifi” ile ilgili daha az bilinen yönleri ve merakları araştırıyor: kahramanımızın ışın tabancası Murchadna’nın çalışmalarından test plakalarına Giancarlo Alessandrini. Sergide ayrıca serinin ilk sayılarından alınan Giancarlo Alessandrini’nin bazı plakaları, Martin’in kullandığı Ferrari’nin ve baş düşmanı Sergej Orloff’un ilk görünümü ve bunun için oluşturulan kapak da yer alıyor. fanzinler WOW ama düzenlenmemiş kaldı.
Seyahat programını zenginleştirmek için bir zaman çizelgesi, Alfredo Castelli’nin tüm kariyerini görsel olarak takip ediyor ve Graziano Origa, Daniele Caluri, Lola Airaghi ve diğerleri tarafından yaratılan portreler ve karikatürlere ayrılmış bir alan. tarafından sahnelenen bir ilk versiyonu takip eden sergi, Alex Dante Lucca’daki Sergio Bonelli Editore için hazırlanan bu makale, Franco Fossati Vakfı’ndan alınan materyaller ve Alfredo Castelli’nin özel arşivinden elde edilen başka bulgularla tamamlanmaktadır.