Federal Rezerv’in faiz oranlarını yeniden yükseltme kararı, işi, işi veya hisse senedi veya tahvil piyasasında yatırımı olan kimse için pek olumlu bir gelişme değil.
Ama büyük bir şok da değil.
Tüm bunlar, yıllık yüzde 8,3 ile son 40 yılın en yüksek oranına yakın seyreden enflasyonu dizginlemekle ilgili. Çarşamba günü, Fed kısa vadeli federal fon oranını art arda üçüncü kez yüzde 3,25’e yükseltti ve artırmaya devam edeceğini söyledi.
Fed başkanı Jerome H. Powell, “Fiyat istikrarını yeniden sağlamadaki başarısızlığın ileride çok daha büyük acı anlamına geleceğine inanıyoruz” dedi. Fed’in faiz artırımlarının işsizliği artıracağını ve ekonomiyi yavaşlatacağını kabul etti.
Görünüm kasvetli, ancak daha önce daha da kötüydü. Şiddetli enflasyonun Federal Rezerv’in cesaretini en son test ettiği dönem, enflasyonun zaten yüzde 11 olduğu ve hala yükselmeye devam ettiği Ağustos 1979’da Fed başkanı olan Paul A. Volcker dönemiydi. Bunu 1983’e kadar yüzde 4’ün altına çekmeyi başardı, ancak iki durgunluk, çok yüksek işsizlik ve finans piyasalarında korkunç dalgalanma pahasına.
Fed’in o zaman enflasyonla nasıl mücadele ettiği ve birkaç yıl boyunca onu kontrol altına almak için nasıl mücadele ettiği, bugün neyle karşı karşıya olduğumuza dair ipuçları veriyor.
Kısaca koy, bağla. Türbülansın ne kadar süreceğini söyleyemem. Ancak şunu not edin: Bay Volcker’ın zamanında, acının sonsuza kadar devam edecekmiş gibi göründüğü zamanlarda, hızlı ve dikkate değer bir iyileşme oldu.
Fed Bantlar
Volcker dönemi, ekonomi için zor bir dönem olarak başladı ve müreffeh bir dönem olarak sona erdi. Bay Volcker Ağustos 1987’de görevi bıraktığında, Fed enflasyonu yenmişti -işsizlik oranı hala yüzde 6 civarında olmasına rağmen- ve ülkeyi on yıllarca süren bir fiyat istikrarına doğru yola koymuştu.
Bay Volcker, görev süresinin başlarında sık sık protestolarla karşı karşıya kaldı, ancak sonunda daha sonra “Büyük Ilımlılık” olarak adlandırılan şeyin başlangıcı oldu. Bu durgunluk dönemi, Fed’den ayrıldıktan çok sonra sürdü ve ancak 2007-9 mali kriziyle sona erdi. Fed’in şimdi kendi tarihine ayrılmış bir web sitesine koyduğu gibi, “Enflasyon düşük ve nispeten istikrarlıydı, bu dönem İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana en uzun ekonomik genişlemeyi içeriyordu.”
Ağustos 1982’de işsiz otomobil ve çelik işçileri Beyaz Saray’ın önüne yürüdü. Fed sonunda enflasyonu yendi, ancak bunun bedeli çok yüksek işsizlik pahasına oldu. Kredi… Scott Stewart/Associated Press
Ama Volcker Fed enflasyonu nasıl ehlileştirdi? Doğaçlama yaptı, taktikleri gerektiği gibi değiştirdi ve yeni bilgiler geldikçe iki görevi – “maksimum istihdam ve fiyat istikrarı ekonomik hedefleri” arasında gidip geldi.
Washington’daki Brookings Enstitüsü’nün kıdemli bir üyesi olan Donald Kohn, 40 yıldır Fed’in içindeydi ve 2010’da başkan yardımcısı olarak emekli oldu. Onun paha biçilmez rehberliğiyle, Volcker döneminde Fed tarihine daldım.
O zamanlar muhabirlerin erişebildiğinden çok daha fazla bilgi sağlayan şaşırtıcı bir malzeme zenginliği buldum. Aslında, mevcut Fed geniş veri tomarları sağlarken, kapalı kapılar ardında olup bitenler bazı açılardan Volcker Fed için daha iyi belgeleniyor.
Bunun nedeni, o döneme ait Fed toplantılarının tutanaklarının, Bay Kohn’un, “kimsenin onlar konuşurken düşünmediğini, çünkü kimsenin onları bilmediğini veya bunun yayınlanmasını beklemediğini, sanırım Volcker dışında” olduğunu söyleyen kayıtlardan yeniden oluşturulmuş olmasıdır. 1990’lara gelindiğinde, Fed beş yıllık bir gecikmeyle erişilebilir olan transkriptleri üretmeye başladığında, Bay Kohn, toplantılara katılanların “tarih için kayıt altına alındıklarının farkında olduklarını, bu yüzden söylediklerimizde daha fazla kısıtlandık” dedi.
Yatırım Dünyası Kapsamımız
Hisse senedi ve tahvil piyasalarının bu yılki düşüşü sancılı oldu ve gelecekte neler olduğunu tahmin etmek zor.
Bir telefon görüşmesinde Bay Kohn, Haziran ayında Dallas Federal Reserve konferansında tartıştığı iki kritik “Volcker anı” tanımladı. “Her iki durumda da, Fed ince yollardan hareket etti ve odağını ve yaklaşımını değiştirerek insanları şaşırttı” dedi.
1979 Para Arzı Şoku
İlk önemli olay 6 Ekim 1979’da gerçekleşti. Bu, Fed’in kamu açıklamalarının odağını – şu anda ana odak noktası olan – faiz oranlarından bugün ikincil olan para arzına kaydırarak finansal dünyayı kasıtlı olarak şok ettiği zamandı. ilgilendirmek.
Fed her zaman hem faiz oranlarını hem de para arzını ayarlama yeteneğine sahipti. Ancak bu günlerde parayı tanımlamak çok daha zor. Dolaşımdaki para miktarı ve değiştirilme sıklığı, güvenilir bir şekilde ölçülemeyecek ve manipüle edilemeyecek kadar akışkan hale geldi.
Eylül 1982’de Tampa, Fla.’daki havaalanında yeni bir Hilton Oteli’nde iş arayanlar. Otelin sunduğu 250 iş için 3.000’den fazla kişi başvurdu. Kredi… İlişkili basın
1970’lerde Kongre’de, finans çevrelerinde ve akademik kurumlarda para arzından bahsetmek şimdi olduğundan çok daha yaygındı. Ekonomi öğrencileri Milton Friedman’ın “Enflasyon her zaman ve her yerde parasal bir olgudur” dediğini hatırlayabilir.
Fed gözlemcileri için, merkez bankasının vurgusundaki değişikliğin pratik sonuçları oldu. Merrill Lynch’in eski bir baş yatırım stratejisti olan ve şu anda kendi şirketini yöneten Richard Bernstein, o zamanlar şunları söyledi: “Fed tarafından yayınlanan rakamları bulmak için bir hesap makinesine ihtiyacınız vardı. Karşılaştırıldığında, şimdi pratikte hiç sayı yok. Sadece Fed açıklamalarının sözlerine bakmanız gerekiyor.”
Psikolog Olarak Fed
Fed’in enflasyonla başa çıkma yöntemleri anlaşılmaz şeyler. Ancak 1982’deki sorunla ilgili konuşmaları özlüydü ve kararları geleneksel makroekonomi kadar psikolojiye de dayanıyordu.
Bay Volcker’ın 6 Ekim 1979’daki Federal Açık Piyasa Toplantısında belirttiği gibi, “Piyasaların durumunu bir anlamda onları şimdiye kadar gördüğüm kadar gergin olarak tanımladım.” Şunları ekledi: “Hiçbir şekilde istikrarlı bir psikolojik veya istikrarlı bir beklenti durumuyla uğraşmıyoruz. Ve enflasyon cephesinde, muhtemelen zemin kaybediyoruz.”
Bu psikolojik belirsizlik, “son derece değişken finansal piyasalara yansıyor” diye devam etti.
Bu koşullar altında, komite üyelerine, “Küçük hamleler yapmanın geleneksel yönteminin bir anlamda, tamamen olmasa da, psikolojik gazın bittiğini” söyledi.
Peki Fed ne yapabilir? Büyük bir “psikolojik” açıklama yapması gerektiğini söyledi ve piyasaları enflasyonu raylarında durdurmanın ölümcül derecede ciddi olduğuna kesinlikle ikna etti.
Kamusal duruşunda büyük bir değişiklik yapmayı önerdi ve komite kabul etti. Para arzını kontrol etmeye odaklanacak ve piyasa baskılarına yanıt olarak kısa vadeli faiz oranlarını etkin bir şekilde artırmaya teşvik edecekti. Ve uçtular. Federal fon oranı, Mart 1980’de şaşırtıcı bir şekilde yüzde 17’ye ulaştı. Fed, ekonomiyi bir durgunluğa ve ardından ilki enflasyonu yeterince frenleyemediğinde ikinci bir durgunluğa soktu.
Ulusal işsizlik oranı Temmuz 1982’de yüzde 10 civarındaydı. Michigan’da yüzde 14,3 ile daha da yüksekti. Kredi… Robert Kozloff/Associated Press
1982 sonbaharında, bir durgunluğun derinliklerinde, Fed piyasaları ciddi olduğuna ikna etmişti. İşsizlik oranı, 2020’deki koronavirüs durgunluğuna kadar aşılamayan bir savaş sonrası yüksek olan yüzde 10,8’de kaldı. Ancak 1982’de Fed’deki insanlar bile ekonominin verilen zarardan ne zaman toparlanmaya başlayacağını merak ediyorlardı.
Pivot 1982
1982 sonbaharı, toplantılar sırasında odada bulunan Bay Kohn tarafından fark edilen ikinci “Volcker anı”ydı. Fed, enflasyonun düşmeye başladığına karar verdi – Eylül 1982’de hala yüzde 6 ila 7 aralığında olmasına rağmen. Ekonomi keskin bir şekilde küçülüyordu ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki olağanüstü yüksek faiz oranları tüm dünyaya sıçradı, Meksika, Arjantin ve yakında Latin Amerika’nın geri kalanında bir borç krizini daha da kötüleştirdi.
O Ekim ayındaki bir Fed toplantısında, bir yetkili Latin Amerika’da “Kesinlikle başka sorun durumları da oldu” dediğinde, Bay Volcker, “Eğer söylemem gerekirse, günün yetersiz ifadesi bu” yanıtını verdi.
Amerika Birleşik Devletleri’nde, büyük bankaların “büyük ölçüde iç kaygılardan” önemli ölçüde stres altında olduğunu söyledi. Toplantıdan birkaç ay önce, Temmuz ayında Oklahoma’daki Penn Square Bank çökmüştü, bu da başka başarısızlıkların habercisiydi.
Müşteriler Temmuz 1982’de Oklahoma City’deki iflas eden Penn Square Bank’tan para çekmek için sıraya girdi. Bankanın çöküşü, önümüzdeki yıllarda daha fazla başarısızlığın habercisiydi. Kredi… İlişkili basın
Bay Volcker, “Dünya çapında bir durgunluk yaşıyoruz” dedi. “Bunda bir şüphe olduğunu düşünmüyorum.” “Dünyada genişlemenin devam ettiği herhangi bir sonuç veren ülke bilmiyorum. Ve devam etmekte olan gerçek bir gerileme olan birçoğunu düşünebilirim. Açıkçası, işsizlik rekor seviyelerde. Hemen her yerde yükseliyor. Aslında bunun istisnası olan büyük bir ülke düşünemiyorum.”
O ve diğerleri, rahatlama sağlamanın zamanı geldi.
Fed’in faiz oranlarının aşağı yönlü hareket etmesini mühlet yapması gerekiyordu, ancak para arzını hedefleme yöntemi düzgün çalışmıyordu. Faiz oranlarının düşeceğini garanti edecek kadar hassas bir şekilde kalibre edilemedi. Aslında, faiz oranları, Fed’in düşürmelerini istediği Eylül 1982’de yükseldi. Bay Volcker, “Tamamen memnun değilim,” dedi.
Bu nedenle, Fed’in odağını tekrar faiz oranlarına kaydırmanın ve onları kararlı bir şekilde düşürmenin zamanı gelmişti.
Bu kolay bir hareket değildi, dedi Bay Kohn, ama doğru olan buydu. “Koşulları gevşetmenin zamanının geldiğini bilmek güven ve bazı ince yargılar aldı” dedi. “Bugün henüz orada değiliz – enflasyon yüksek ve şimdi sıkılaştırma zamanı – ama bir noktada Fed bunu tekrar yapmak zorunda kalacak.”
Ödeme
1982’deki Fed pivotu, finansal piyasalarda şaşırtıcı bir getiri sağladı.
Ağustos 1982 gibi erken bir tarihte, merkez bankasındaki politika yapıcılar finansal koşulları gevşetme zamanının gelip gelmediğini tartışıyorlardı. Tüccarlara laf geldi, faiz oranları düştü ve daha önce cansız olan S&P 500 yükselmeye başladı. Yıl boyunca yaklaşık yüzde 15 kazandı ve devam etti. Bu, 40 yıl boyunca devam eden bir boğa piyasasının başlangıcıydı.
1982’de borsada aşırı iyimserliği tetikleyen koşullar bir gecede oluşmadı. Volcker liderliğindeki Fed, yurtiçinde ve yurtdışında büyük krizlere yanıt verirken defalarca kendini düzeltmek zorunda kaldı. Dönmenin mantıklı olduğu noktaya ulaşmak ve işletmelerin işçileri yeniden işe almaya başlaması ve tüccarların riskli varlıklara tamamen girmesi yıllar aldı.
Bugün, Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı, Amerika Birleşik Devletleri’nde ve dünyanın dört bir yanındaki devam eden salgın ve siyasi krizler milyonlarca insanı tehlikeye atarken bile, Fed bugün yeniden büyük bir deney yapıyor.
Bu sefer büyük pivot ne zaman olacak? Keşke bilseydim.
Söyleyebileceğim en iyi şey, kötü zamanlara hazırlanmanın akıllıca olacağı, ancak uzun vadede refah için plan yapıp yatırım yapmanın akıllıca olacağıdır.
Bunun nasıl yapılacağı hakkında daha fazla ayrıntıyla geri geleceğim.
Ancak hem hisse senedi hem de tahvil piyasalarına kalıcı olarak yatırım yapmaya çalışırdım. Volcker dönemi, nihayet an geldiğinde, finansal piyasalarda göz açıp kapayıncaya kadar büyük değişikliklerin meydana gelebileceğini gösteriyor.
Ama büyük bir şok da değil.
Tüm bunlar, yıllık yüzde 8,3 ile son 40 yılın en yüksek oranına yakın seyreden enflasyonu dizginlemekle ilgili. Çarşamba günü, Fed kısa vadeli federal fon oranını art arda üçüncü kez yüzde 3,25’e yükseltti ve artırmaya devam edeceğini söyledi.
Fed başkanı Jerome H. Powell, “Fiyat istikrarını yeniden sağlamadaki başarısızlığın ileride çok daha büyük acı anlamına geleceğine inanıyoruz” dedi. Fed’in faiz artırımlarının işsizliği artıracağını ve ekonomiyi yavaşlatacağını kabul etti.
Görünüm kasvetli, ancak daha önce daha da kötüydü. Şiddetli enflasyonun Federal Rezerv’in cesaretini en son test ettiği dönem, enflasyonun zaten yüzde 11 olduğu ve hala yükselmeye devam ettiği Ağustos 1979’da Fed başkanı olan Paul A. Volcker dönemiydi. Bunu 1983’e kadar yüzde 4’ün altına çekmeyi başardı, ancak iki durgunluk, çok yüksek işsizlik ve finans piyasalarında korkunç dalgalanma pahasına.
Fed’in o zaman enflasyonla nasıl mücadele ettiği ve birkaç yıl boyunca onu kontrol altına almak için nasıl mücadele ettiği, bugün neyle karşı karşıya olduğumuza dair ipuçları veriyor.
Kısaca koy, bağla. Türbülansın ne kadar süreceğini söyleyemem. Ancak şunu not edin: Bay Volcker’ın zamanında, acının sonsuza kadar devam edecekmiş gibi göründüğü zamanlarda, hızlı ve dikkate değer bir iyileşme oldu.
Fed Bantlar
Volcker dönemi, ekonomi için zor bir dönem olarak başladı ve müreffeh bir dönem olarak sona erdi. Bay Volcker Ağustos 1987’de görevi bıraktığında, Fed enflasyonu yenmişti -işsizlik oranı hala yüzde 6 civarında olmasına rağmen- ve ülkeyi on yıllarca süren bir fiyat istikrarına doğru yola koymuştu.
Bay Volcker, görev süresinin başlarında sık sık protestolarla karşı karşıya kaldı, ancak sonunda daha sonra “Büyük Ilımlılık” olarak adlandırılan şeyin başlangıcı oldu. Bu durgunluk dönemi, Fed’den ayrıldıktan çok sonra sürdü ve ancak 2007-9 mali kriziyle sona erdi. Fed’in şimdi kendi tarihine ayrılmış bir web sitesine koyduğu gibi, “Enflasyon düşük ve nispeten istikrarlıydı, bu dönem İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana en uzun ekonomik genişlemeyi içeriyordu.”
Ağustos 1982’de işsiz otomobil ve çelik işçileri Beyaz Saray’ın önüne yürüdü. Fed sonunda enflasyonu yendi, ancak bunun bedeli çok yüksek işsizlik pahasına oldu. Kredi… Scott Stewart/Associated Press
Ama Volcker Fed enflasyonu nasıl ehlileştirdi? Doğaçlama yaptı, taktikleri gerektiği gibi değiştirdi ve yeni bilgiler geldikçe iki görevi – “maksimum istihdam ve fiyat istikrarı ekonomik hedefleri” arasında gidip geldi.
Washington’daki Brookings Enstitüsü’nün kıdemli bir üyesi olan Donald Kohn, 40 yıldır Fed’in içindeydi ve 2010’da başkan yardımcısı olarak emekli oldu. Onun paha biçilmez rehberliğiyle, Volcker döneminde Fed tarihine daldım.
O zamanlar muhabirlerin erişebildiğinden çok daha fazla bilgi sağlayan şaşırtıcı bir malzeme zenginliği buldum. Aslında, mevcut Fed geniş veri tomarları sağlarken, kapalı kapılar ardında olup bitenler bazı açılardan Volcker Fed için daha iyi belgeleniyor.
Bunun nedeni, o döneme ait Fed toplantılarının tutanaklarının, Bay Kohn’un, “kimsenin onlar konuşurken düşünmediğini, çünkü kimsenin onları bilmediğini veya bunun yayınlanmasını beklemediğini, sanırım Volcker dışında” olduğunu söyleyen kayıtlardan yeniden oluşturulmuş olmasıdır. 1990’lara gelindiğinde, Fed beş yıllık bir gecikmeyle erişilebilir olan transkriptleri üretmeye başladığında, Bay Kohn, toplantılara katılanların “tarih için kayıt altına alındıklarının farkında olduklarını, bu yüzden söylediklerimizde daha fazla kısıtlandık” dedi.
Yatırım Dünyası Kapsamımız
Hisse senedi ve tahvil piyasalarının bu yılki düşüşü sancılı oldu ve gelecekte neler olduğunu tahmin etmek zor.
- Belirsizlikte Gezinme: Yatırımcılar, borsanın yön değiştiren tekrarlayan baş döndürücü değişiklikleri hakkında ne yapmalı? Hiçbir şey, diyor köşe yazarımız.
- Fırtınayı Ayırmak: Hisse senedi ve tahvil piyasalarındaki bozgun, özellikle üniversite, emeklilik veya yeni bir ev için ödeme yapan insanlar için zor oldu. İşte bazı tavsiyeler.
- Kolej Tasarrufu : Hisse senedi ve tahvil piyasaları sallanırken, 529 plan düşüşe geçiyor. Bir aile ne yapmalı? Herkese uyan tek bir cevap yok, ancak seçenekleriniz var.
- Dayanıklı Göğüs Hisse Senedi:Tüccarların sosyal medyada toplanıp GameStop gibi şirketler için hisse senedi fiyatlarını yükseltmesine neden olan çılgınlık, artık sadece bir pandemi olgusu olarak açıklanamaz.
Bir telefon görüşmesinde Bay Kohn, Haziran ayında Dallas Federal Reserve konferansında tartıştığı iki kritik “Volcker anı” tanımladı. “Her iki durumda da, Fed ince yollardan hareket etti ve odağını ve yaklaşımını değiştirerek insanları şaşırttı” dedi.
1979 Para Arzı Şoku
İlk önemli olay 6 Ekim 1979’da gerçekleşti. Bu, Fed’in kamu açıklamalarının odağını – şu anda ana odak noktası olan – faiz oranlarından bugün ikincil olan para arzına kaydırarak finansal dünyayı kasıtlı olarak şok ettiği zamandı. ilgilendirmek.
Fed her zaman hem faiz oranlarını hem de para arzını ayarlama yeteneğine sahipti. Ancak bu günlerde parayı tanımlamak çok daha zor. Dolaşımdaki para miktarı ve değiştirilme sıklığı, güvenilir bir şekilde ölçülemeyecek ve manipüle edilemeyecek kadar akışkan hale geldi.
Eylül 1982’de Tampa, Fla.’daki havaalanında yeni bir Hilton Oteli’nde iş arayanlar. Otelin sunduğu 250 iş için 3.000’den fazla kişi başvurdu. Kredi… İlişkili basın
1970’lerde Kongre’de, finans çevrelerinde ve akademik kurumlarda para arzından bahsetmek şimdi olduğundan çok daha yaygındı. Ekonomi öğrencileri Milton Friedman’ın “Enflasyon her zaman ve her yerde parasal bir olgudur” dediğini hatırlayabilir.
Fed gözlemcileri için, merkez bankasının vurgusundaki değişikliğin pratik sonuçları oldu. Merrill Lynch’in eski bir baş yatırım stratejisti olan ve şu anda kendi şirketini yöneten Richard Bernstein, o zamanlar şunları söyledi: “Fed tarafından yayınlanan rakamları bulmak için bir hesap makinesine ihtiyacınız vardı. Karşılaştırıldığında, şimdi pratikte hiç sayı yok. Sadece Fed açıklamalarının sözlerine bakmanız gerekiyor.”
Psikolog Olarak Fed
Fed’in enflasyonla başa çıkma yöntemleri anlaşılmaz şeyler. Ancak 1982’deki sorunla ilgili konuşmaları özlüydü ve kararları geleneksel makroekonomi kadar psikolojiye de dayanıyordu.
Bay Volcker’ın 6 Ekim 1979’daki Federal Açık Piyasa Toplantısında belirttiği gibi, “Piyasaların durumunu bir anlamda onları şimdiye kadar gördüğüm kadar gergin olarak tanımladım.” Şunları ekledi: “Hiçbir şekilde istikrarlı bir psikolojik veya istikrarlı bir beklenti durumuyla uğraşmıyoruz. Ve enflasyon cephesinde, muhtemelen zemin kaybediyoruz.”
Bu psikolojik belirsizlik, “son derece değişken finansal piyasalara yansıyor” diye devam etti.
Bu koşullar altında, komite üyelerine, “Küçük hamleler yapmanın geleneksel yönteminin bir anlamda, tamamen olmasa da, psikolojik gazın bittiğini” söyledi.
Peki Fed ne yapabilir? Büyük bir “psikolojik” açıklama yapması gerektiğini söyledi ve piyasaları enflasyonu raylarında durdurmanın ölümcül derecede ciddi olduğuna kesinlikle ikna etti.
Kamusal duruşunda büyük bir değişiklik yapmayı önerdi ve komite kabul etti. Para arzını kontrol etmeye odaklanacak ve piyasa baskılarına yanıt olarak kısa vadeli faiz oranlarını etkin bir şekilde artırmaya teşvik edecekti. Ve uçtular. Federal fon oranı, Mart 1980’de şaşırtıcı bir şekilde yüzde 17’ye ulaştı. Fed, ekonomiyi bir durgunluğa ve ardından ilki enflasyonu yeterince frenleyemediğinde ikinci bir durgunluğa soktu.
Ulusal işsizlik oranı Temmuz 1982’de yüzde 10 civarındaydı. Michigan’da yüzde 14,3 ile daha da yüksekti. Kredi… Robert Kozloff/Associated Press
1982 sonbaharında, bir durgunluğun derinliklerinde, Fed piyasaları ciddi olduğuna ikna etmişti. İşsizlik oranı, 2020’deki koronavirüs durgunluğuna kadar aşılamayan bir savaş sonrası yüksek olan yüzde 10,8’de kaldı. Ancak 1982’de Fed’deki insanlar bile ekonominin verilen zarardan ne zaman toparlanmaya başlayacağını merak ediyorlardı.
Pivot 1982
1982 sonbaharı, toplantılar sırasında odada bulunan Bay Kohn tarafından fark edilen ikinci “Volcker anı”ydı. Fed, enflasyonun düşmeye başladığına karar verdi – Eylül 1982’de hala yüzde 6 ila 7 aralığında olmasına rağmen. Ekonomi keskin bir şekilde küçülüyordu ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki olağanüstü yüksek faiz oranları tüm dünyaya sıçradı, Meksika, Arjantin ve yakında Latin Amerika’nın geri kalanında bir borç krizini daha da kötüleştirdi.
O Ekim ayındaki bir Fed toplantısında, bir yetkili Latin Amerika’da “Kesinlikle başka sorun durumları da oldu” dediğinde, Bay Volcker, “Eğer söylemem gerekirse, günün yetersiz ifadesi bu” yanıtını verdi.
Amerika Birleşik Devletleri’nde, büyük bankaların “büyük ölçüde iç kaygılardan” önemli ölçüde stres altında olduğunu söyledi. Toplantıdan birkaç ay önce, Temmuz ayında Oklahoma’daki Penn Square Bank çökmüştü, bu da başka başarısızlıkların habercisiydi.
Müşteriler Temmuz 1982’de Oklahoma City’deki iflas eden Penn Square Bank’tan para çekmek için sıraya girdi. Bankanın çöküşü, önümüzdeki yıllarda daha fazla başarısızlığın habercisiydi. Kredi… İlişkili basın
Bay Volcker, “Dünya çapında bir durgunluk yaşıyoruz” dedi. “Bunda bir şüphe olduğunu düşünmüyorum.” “Dünyada genişlemenin devam ettiği herhangi bir sonuç veren ülke bilmiyorum. Ve devam etmekte olan gerçek bir gerileme olan birçoğunu düşünebilirim. Açıkçası, işsizlik rekor seviyelerde. Hemen her yerde yükseliyor. Aslında bunun istisnası olan büyük bir ülke düşünemiyorum.”
O ve diğerleri, rahatlama sağlamanın zamanı geldi.
Fed’in faiz oranlarının aşağı yönlü hareket etmesini mühlet yapması gerekiyordu, ancak para arzını hedefleme yöntemi düzgün çalışmıyordu. Faiz oranlarının düşeceğini garanti edecek kadar hassas bir şekilde kalibre edilemedi. Aslında, faiz oranları, Fed’in düşürmelerini istediği Eylül 1982’de yükseldi. Bay Volcker, “Tamamen memnun değilim,” dedi.
Bu nedenle, Fed’in odağını tekrar faiz oranlarına kaydırmanın ve onları kararlı bir şekilde düşürmenin zamanı gelmişti.
Bu kolay bir hareket değildi, dedi Bay Kohn, ama doğru olan buydu. “Koşulları gevşetmenin zamanının geldiğini bilmek güven ve bazı ince yargılar aldı” dedi. “Bugün henüz orada değiliz – enflasyon yüksek ve şimdi sıkılaştırma zamanı – ama bir noktada Fed bunu tekrar yapmak zorunda kalacak.”
Ödeme
1982’deki Fed pivotu, finansal piyasalarda şaşırtıcı bir getiri sağladı.
Ağustos 1982 gibi erken bir tarihte, merkez bankasındaki politika yapıcılar finansal koşulları gevşetme zamanının gelip gelmediğini tartışıyorlardı. Tüccarlara laf geldi, faiz oranları düştü ve daha önce cansız olan S&P 500 yükselmeye başladı. Yıl boyunca yaklaşık yüzde 15 kazandı ve devam etti. Bu, 40 yıl boyunca devam eden bir boğa piyasasının başlangıcıydı.
1982’de borsada aşırı iyimserliği tetikleyen koşullar bir gecede oluşmadı. Volcker liderliğindeki Fed, yurtiçinde ve yurtdışında büyük krizlere yanıt verirken defalarca kendini düzeltmek zorunda kaldı. Dönmenin mantıklı olduğu noktaya ulaşmak ve işletmelerin işçileri yeniden işe almaya başlaması ve tüccarların riskli varlıklara tamamen girmesi yıllar aldı.
Bugün, Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı, Amerika Birleşik Devletleri’nde ve dünyanın dört bir yanındaki devam eden salgın ve siyasi krizler milyonlarca insanı tehlikeye atarken bile, Fed bugün yeniden büyük bir deney yapıyor.
Bu sefer büyük pivot ne zaman olacak? Keşke bilseydim.
Söyleyebileceğim en iyi şey, kötü zamanlara hazırlanmanın akıllıca olacağı, ancak uzun vadede refah için plan yapıp yatırım yapmanın akıllıca olacağıdır.
Bunun nasıl yapılacağı hakkında daha fazla ayrıntıyla geri geleceğim.
Ancak hem hisse senedi hem de tahvil piyasalarına kalıcı olarak yatırım yapmaya çalışırdım. Volcker dönemi, nihayet an geldiğinde, finansal piyasalarda göz açıp kapayıncaya kadar büyük değişikliklerin meydana gelebileceğini gösteriyor.